روغن گل میخک که از گلبرگ های آن استخراج می شود، مصارف پزشکی متعددی داشته و در ساخت داروها و مواد آرایشی بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرد.

این روغن خاصیت ضدمیکروبی داشته و حاوی مواد معدنی و ویتامین هایی مانند کلسیم و ویتامین آ، ویتامین ث، پتاسیم، فسفر، سدیم، آهن و اسید هیدروکلریک است.

کاهش درد دندان، تخفیف تورم لثه و تب خال در ناحیه دهان از خواص روغن گل میخک بوده و ساخت دهان شویه با استفاده از این روغن باعث می شود تا بوی بد دهان از بین برود.

از این روغن در ساخت انواع دهان شویه یا خمیردندان ها استفاده می شود.

همچنین از ترکیب اکسید روی با روغن ادویه میخک به عنوان ترکیب پرکننده موقت در عصب کشی استفاده می شود.

روغن گل میخک خاصیت ضدعفونی کننده داشته و برای درمان زخم وجراحت، آثار گزیدگی یا نیش حشرات بویژه در پوست های حساس مفید شناخته شده است.

از این روغن در ساخت ترکیبات ضدآکنه استفاده شده و در درمان جوش های چرکی مؤثر شناخته شده است.

تحریک سیستم عصبی از دیگر خواص روغن ادویه گل میخک است. تحقیقات نشان می دهد، استشمام این روغن در رژیم درمانی به طور مستقیم بر سیستم عصبی تأثیر گذاشته و علاوه بر کاهش خستگی های ذهنی، علائم ناشی از استرس را کاهش می دهد.

به عقیده متخصصان استفاده از این روغن درمان مناسبی برای بیماران مبتلا به بی خوابی محسوب می شود.

از طرف دیگر از این روغن برای بهبود یا کاهش علائم در بیماران مبتلا به افسردگی، اضطراب شدید و از دست دادن حافظه استفاده می شود.

ترکیب روغن ادویه میخک با نمک و قرار دادن آن روی پیشانی، اثر سرمابخشی به ناحیه سر داده و باعث می شود درد کاهش پیدا کند.

کاهش حالت تهوع و استفراغ، تصفیه خون و تقویت سیستم ایمنی از دیگر خواص این روغن است.

علاوه بر این ترکیب روغن گل میخک با روغن کرچک درمان مناسبی برای انواع گوش درد محسوب می شود.

طبیعت این روغن بسیار گرم بوده و برای افراد گرم مزاج مناسب نیست و ممکن است با عوارضی مانند اختلالات کلیوی یا گوارشی همراه باشد.

منبع:روزنامه ایران